Selectie
Om te komen tot een mooi palet aan warmtebeeldcamera’s voor deze vergelijking, hebben we een flink aantal merken en modellen op papier vergeleken. Op basis hiervan en met in het achterhoofd ons doel om een mooie representatie van het middensegment (€ 1.000,- tot € 3.000,-) samen te stellen, hebben we uiteindelijk een selectie van 10 warmtebeeldcamera’s gemaakt. We richten ons hierbij op de serieuze hobbyist tot de professionele gebruiker.
Onze ervaringen
In de afgelopen maanden hebben we 10 warmtebeeldcamera’s in een meer gesloten (in de bebouwde kom) en een meer open omgeving (de Ooijpolder) uitgeprobeerd. Voor zover mogelijk, maakten we zowel foto’s als video’s en testten we de verschillende zoomstanden en kleurpaletten. Zodoende merkten we al gauw dat onze voorkeur uit gaat naar de kleurpaletten ‘White hot’ en ‘Black hot’, aangezien dit de contouren van de dieren het meest gedetailleerd in beeld brengt. Vervolgens hebben we gericht naar een aantal onderscheidende kenmerken gekeken, waar we hieronder wat dieper op in gaan.
Beeldkwaliteit
De doorslaggevende factor voor velen bij het selecteren van een warmtebeeldcamera is de beeldkwaliteit. Logisch ook, aangezien dit het identificeren van een diersoort een stuk makkelijker maakt en wij als mens graag naar mooie scherpe beelden kijken. Kijkend naar de beelden zie je direct dat de beeldresolutie over het algemeen relatief laag is. Warmtebeeldcamera’s hebben namelijk te maken met grote golflengten (IR-licht), waardoor iedere pixel groter is dan bij de standaard camera’s. Over het algemeen geldt dat hoe duurder de warmtebeeldcamera is, des te beter de warmtesensor en daarmee ook de beeldkwaliteit. Dit is ook dan ook duidelijk terug te zien in het figuur hieronder waarin de beeldkwaliteit van een aantal modellen vergeleken wordt (zie figuur 2). Met name de beeldkwaliteit van beide Pulsar modellen is verbluffend goed! De Flir Scout TK daarentegen, is alsof je ‘s ochtends vergeten bent je lenzen in te doen. Met deze wazige beelden is het lastig te achterhalen wat je nu precies waarneemt. Helemaal wanneer het dier zich op een grotere afstand bevindt. Dat gezegd hebbende; het prijsverschil met de Pulsar modellen is ook wel enorm.
Zoomfunctie
Het is belangrijk om je te realiseren dat er zoiets bestaat als optische zoom en digitale zoom. Optische zoom betekent dat er een werkelijke aanpassing aan de afstand tussen de verschillende lensdelen plaatsvindt (zoals je bij een verrekijker merkt als je aan het objectief draait of aan het naar voren bewegen van de lens bij een digitale fotocamera. De resolutie blijft hierbij gelijk, maar de vergroting neemt toe. Bij digitale zoom neem je in feit een uitsnede van het oorspronkelijke beeld en vergroot je dit beeldvullend uit. Daarmee neemt de resolutie dus af (de pixels worden groter) en wordt het beeld dus korreliger. De meeste warmtebeeldcamera’s hebben geen instelbare optische zoom maar een vaste optische vergroting (bv. 1.5x). Dit betekent dat het objectief zo ingesteld is dat het beeld optisch al iets ingezoomd is ten opzichte van hetgeen je ziet als je gewoon zelf naar het object van interesse kijkt. Daarnaast beschikken de meeste warmtebeeldcamera’s over een (vaak beperkte) digitale zoomfunctie. Deze functie is handig om een dier wat groter in beeld te krijgen, maar let dus goed op dat de beeldkwaliteit snel achteruit gaat naarmate je verder inzoomt (zie voorbeeld hierboven).
Gezichtsveld
Naast beeldkwaliteit en zoom is er nog het gezichtsveld – ook wel ‘Field of View’ (FOV) genoemd. De breedte van het gezichtsveld is afhankelijk van het brandpuntafstand. Naarmate de brandpuntafstand toeneemt neemt de vergroting en het bereik toe, maar wordt tegelijkertijd het gezichtsveld kleiner. Wat gewenst is hangt sterk af van waar je de warmtebeeldcamera voor wilt gebruiken. In een bebouwde omgeving, waar je beperkt zicht hebt en dieren relatief dichtbij benadert, is het erg fijn om over een groot gezichtsveld te beschikken, zoals bij de Guide TrackIR-25. Zodoende krijg je dieren gemakkelijker in je beeld, vooral de snel bewegende dieren, zoals vleermuizen. Echter merk je dan wel dat dieren minder herkenbaar op beeld staan, met name wanneer de afstand toeneemt. Voor een open locatie als de Ooijpolder zou de voorkeur daarom uit gaan naar een warmtebeeldcamera met een grotere brandpuntafstand en dus een kleiner gezichtsveld, zoals dat van de Guide TrackIR-50 of de Pulsar Helion 2 XP50.
Kleurpaletten
De wijze waarop de gedetecteerde warmte wordt weergegeven in het display wordt bepaald aan de hand van kleurpaletten. De beschikbare kleurpaletten verschillen per warmtebeeldcamera. Zo beschikken de Pulsar en Flir modellen over zo’n 8 verschillende kleurpaletten, terwijl de Guide Nano modellen slechts 3 kleurpaletten hebben. Over het algemeen beschikt iedere warmtebeeldcamera doorgaans echter over minimaal 3 à 4 universele kleurpaletten; ‘white hot’, ‘black hot’, ‘red hot’ en ‘ironbow’. Iedere gebruiker bekijkt en interpreteert de kleurpaletten anders en zo heeft iedereen dus een persoonlijke voorkeur. De eenvoud van ‘white hot’ biedt voor sommigen misschien niet genoeg detail, terwijl de verschuivende kleuren van ‘ironbow’ voor onnodige afleiding kunnen zorgen. Onze persoonlijke voorkeur gaat uit naar ‘white hot’ en ‘black hot’, aangezien dit naar onze mening de contouren van de dieren het meest gedetailleerd in beeld brengt en tevens meer structuur van de directe omgeving zichtbaar maakt (vegetatie bijvoorbeeld).
Gebruiksgemak
Los van het beeld, is het ook erg belangrijk hoe een warmtebeeldcamera in de hand ligt en hoe het bedieningsgemak is. Zo ontdekten we al snel dat de Flir Scout TK en de twee Guide Nano modellen zeer compact en gemakkelijk te bedienen zijn; mede vanwege hun beperkte opties. Deze modellen zijn dan ook zeer geschikt voor de meer beginnende gebruiker. Voor de Nano modellen geldt echter wel dat ze enkel opnames kunnen maken via de app op je telefoon, wat in het veld niet erg praktisch is. Je merkt dan vooral dat je handen tekort komt als je met je ene hand de warmtebeeldcamera wilt richten en met je andere hand je telefoon moet vasthouden om het beeld te controleren en de video te starten.
Voor meer geavanceerd gebruik zijn bovenstaande modellen toch wel echt te beperkt. Dat gezegd hebbende kan een teveel aan opties ook nadelig uitpakken t.b.v. het gebruiksgemak van de warmtebeeldcamera. Een mooi voorbeeld zijn de Pulsar modellen en de meer geavanceerde Flir Scion OTM266. Deze modellen hebben talloze mogelijkheden, wat uiteraard hartstikke handig is, maar tevens voor wat verwarring zorgt. Je dient als gebruiker goed op de hoogte te zijn van alle verschillende opties, wil je er optimaal gebruik van kunnen maken. Ook is het maar de vraag in hoeverre je als gebruiker daadwerkelijk wat hebt aan de vele beschikbare opties, aangezien je over het algemeen een voorkeur hebt voor een aantal vaste opties. De Guide Track IR modellen scoren daarentegen erg goed op gebruiksgemak en bieden qua opties een mooie middenweg tussen de zeer geavanceerde Pulsar modellen en de meer beperkte Flir Scout TK en Guide Nano warmtebeeldcamera’s. Ze hebben een goede grip en zijn gemakkelijk met één hand te bedienen; mede doordat de bedienbare knoppen dicht bij elkaar liggen.
